ciasta

W tym poście zaprezentuje kilka przepisów na ciasta.

Zacznijmy od tradycyjnego śląskiego makowca Mięciutki i bardzo wilgotny, tradycyjny makowiec zawijany. Z przepisu wychodzą aż 3 makowce. Jeśli to za dużo na raz, to można go spokojnie zamrozić.  

Składniki:
Ciasto:

• 3 szklanki mąki pszennej
• 180 ml mleka
• 150 g roztopionego i ostudzonego masła lub margaryny
• 6 żółtek
• 45 g świeżych drożdży (lub 21 g suchych)
• 6 łyżek cukru
• 1,5 łyżki oleju
• pół łyżeczki soli
• 1,5 łyżki spirytusu (lub rumu albo wódki)
• 1 duże opakowanie cukru waniliowego (=16 g)

Masa:

• 6 białek
• 500 g maku
• 250 g cukru
• 100 g rodzynek
• 50 g posiekanych orzechów włoskich
• 1 łyżka miodu
• olejek migdałowy do smaku
• szczypta cynamonu
• 1 łyżka miękkiej margaryny
• ewentualnie kandyzowana skórka pomarańczowa

Lukier:

• ½ szklanki cukru pudru
• 2 łyżki gorącej wody
• trochę maku do dekoracji

Sposób przygotowania:

1. Mak zalać 500 ml wrzącej wody i przykryć, aby napęczniał. Następnie odkryć i pozostawić do wystygnięcia. Mak dwukrotnie zmielić.
2. Drożdże i cukier rozpuścić w letnim mleku. Pozostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia na około 15 min.
3. Do wyrośniętego zaczynu dodać pozostałe składniki, na końcu dodając roztopione masło lub margarynę. Zagnieść ciasto. Przykryć ściereczką i pozostawić do wyrośnięcia.
4. Do maku dodać pozostałe składniki masy.
5. Białka ubić na sztywną pianę. Dodać do masy i delikatnie wymieszać.
6. Ciasto podzielić najlepiej na 3 części. Każdą część rozwałkować na prostokąt, nałożyć 1/3 masy i zwinąć z roladę. Końce rolady skleić i podwinąć pod spód. Gotową roladę przełożyć na posmarowany olejem papier do pieczenia i zrolować w formie tuby, pozostawiając boki otwarte. Makowce przenieść na blachę do pieczenia.
7. Piec w nagrzanym piekarniku 30- 40 min. w temperaturze 180°C. Pozostawić do ostygnięcia.
8. Przygotować lukier. Cukier puder rozetrzeć razem z gorącą wodą na gładką masę. Makowce polać lukrem i posypać makiem.

Ciasto z białą pianką jogurtową i galaretką z truskawkami

 
Składniki:
Biszkopt:
• 3 jaja (duże, L)• 1/2 szklanki cukru• 1/2 szklanki mąki pszennej tortowej• 50 g roztopionego masła
Biała pianka:
• 4 białka (1/2 szklanki)
• 1/2 szklanki cukru
• 2 łyżeczki ekstraktu z wanilii lub pasty waniliowej lub 2 łyżki cukru wanilinowego
• 3 łyżki (30 g) żelatyny
• 1 łyżka soku z cytryny
• opcjonalnie - 2 łyżki likieru kokosowego
• 200 g jogurtu greckiego

Galaretka:
• 1 galaretka o smaku truskawkowym
• 300 g rozdrobnionych truskawek

Przygotowanie:

• Dno formy o wymiarach 21 cm x 26 cm lub tortownicy o średnicy 26 cm wyłożyć papierem do pieczenia.
• Biszkopt: Piekarnik nagrzać do 170 stopni C (góra i dół bez termoobiegu). Białka ubić na sztywną pianę, następnie stopniowo dodawać cukier cały czas ubijając. Po dodaniu cukru ubijać białka jeszcze przez 2-3 minuty. Następnie stopniowo dodawać żółtka cały czas ubijając na wysokich obrotach miksera. Dodać przesianą mąkę (najlepiej w 3 partiach) i krótko zmiksować mikserem na minimalnych obrotach lub delikatnie mieszać szpatułką (a najlepiej zacząć mikserem, później mieszać szpatułką), tak aby nie zniszczyć ubitej masy. Razem z 3 partią mąki dodać roztopione masło. Wymieszane ciasto wylać do formy, wyrównać powierzchnię i wstawić do nagrzanego piekarnika. Piec przez 18 minut. Od razu wyjąć z piekarnika i ostudzić.*
• Biała pianka: Białka ubić na sztywną pianę, stopniowo dodawać cukier i wanilię cały czas długo ubijając aż białka będą gęste i błyszczące. Żelatynę wymieszać w garnuszku z sokiem z cytryny i likierem jeśli go używamy (jeśli nie - dodajemy 2 łyżki wody). Całkowicie roztopić podgrzewając i mieszając, w razie potrzeby dodać trochę więcej wody lub likieru, odstawić z ognia. Do rozpuszczonej żelatyny dodawać po łyżce jogurt cały czas mieszając.
• Ostudzoną masę jogurtową z żelatyną dodać do ubitych białek i zmiksować na małych obrotach miksera lub wymieszać delikatnie łyżką. Wyłożyć na biszkopt (równo, nie pozostawiając wolnych przestrzeni), wyrównać powierzchnię i wstawić do lodówki (bez przykrycia) do stężenia, na około 2 godziny.
• Galaretkę przygotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu, ostudzić. Dodać rozdrobnione truskawki i wymieszać. Wylać na sztywną warstwę białej masy i wstawić do lodówki do stężenia (około 2 godziny). Deser trzymamy w lodówce bez przykrycia

zdjęcia pochodzą z strony

http://www.cukierniasowa.pl/

kuchnia polska

Kuchnia polska – na kształtowanie się swoistych cech kuchni polskiej miały wpływ przemiany historyczne. Na przestrzeni dziejów kuchnia polska ulegała wpływom i zmianom regionalnym, zwłaszcza że tereny Rzeczypospolitej Polskiej historycznie zamieszkiwała zmieniająca się mozaika narodów. W efekcie silne są kulinarne wpływy wschodnie (tatarsku-tureckie, wcześniej mongolskie), rusińskie, niemieckie, francuskie, włoskie i żydowskie.

Typowe surowce w kuchni polskiej

Na tle kuchni innych krajów typowe dla kuchni polskiej i zachodniosłowiańskiej są węglowodany czyli potrawy zbożowe – kasze, pieczywa i różnorodne potrawy mączne – kluski, pierogi, zupy, sosy czy fermenty. Polska nie jest krajem wyłącznie rolniczo-uprawnym, ale również obficie zalesionym (około 28% terytorium polskiego to dziś nadal lasy). Kuchnia polska typowo zawiera więc też wiele potraw i surowców z dostępnych produktów runa leśnego (grzyby, owoce, orzechy i zioła). Wybór mięsa w kuchni polskiej również zależał od zalesienia – w przeciwieństwie do innych krajów jak Francja czy Węgry – w średniowiecznej Polsce nie wyrębywano lasów na pastwiska ani nie wypasano na wielka skalę bydła domowego na mięso. Bydło domowe, trzymane przy obejściach, dawało w Polsce przede wszystkim ceniony nabiał. Dla mięsa hodowano świnie, najczęściej wypasane w przywioskowych lasach, oraz drób; korzystano też z upolowanych zwierząt leśnych. Dlatego mięsa typowe dla kuchni polskiej to potrawy z wieprzowiny, drobiu i rozmaitej dziczyzny – od królików czy ptaków po sarny i dziki – a także ryby słodkowodne. Mało wymagający drób hodowano przy obejściach dla wartościowych i pożywnych jajek, a także łatwo dostępnego mięsa z nadwyżek populacji. Przy uboju zwierząt wykorzystywano wszystkie jadalne części zwierzęcia, w tym podroby i krew, z której robiono kaszankę i czerninę, co jako zabieg kulinarni-oszczędnościowy było znane w całej Europie.

Typowe dla polskiej kuchni smaki to słony, solony, lekko fermentowany lub kiszony (np. ogórki, kapusta, zsiadłe mleko, kwas chlebowy) a także umiarkowanie ostry (typowy chrzan, nowsza musztarda, szczypiorek, cebula, czosnek i zamorski pieprz), korzenny i ziołowy (jałowiec, zamorska gałka muszkatołowa, anyż, kminek), kwaskowaty (kwaśna śmietana, kapusta i ogórki kiszone) oraz kwaśno-słodki (uzyskiwany typowo za pomocą jabłek, żurawin i innych owoców dodawanych do potraw). Szeroko stosowanymi i typowymi w kuchni polskiej i słowiańskiej przyprawami są koperek oraz mak o specyficznych smakach, a kiedyś też i siemię lniane.

Typowymi daniami kuchni polskiej są

Pierogi – potrawa występująca w Polsce, Litwie, Rosji, Białorusi, Ukrainie, Chinach i Japonii oraz we Włoszech. Podobnymi potrawami są rosyjskie pielmieni i ukraińskie wareniki.Wyróżnia się ich kilka rodzajów;ruskie,z mięsem,z kapusta i grzybami,szpinakiem oraz z innymi farszami.

moim ulubionym daniem są gołąbki(zwłaszcza te robione przez babcie) –jest to potrawa półmięsna z farszu zawiniętego w rolki z liści białej kapusty głowiastej. Tradycyjnymi składnikami farszu są mielone mięso wieprzowe i ryż lub kasza oraz dalsze dodatki, jak np. cebula, grzyby i przyprawy. Istnieją także inne warianty nadzienia np. z mięsem drobiowym, baraniną lub bez mięsa. Przed podaniem gołąbki są duszone/smażone na tłuszczu.

www.smaczny.pl

Bardzo popularnym daniem jest także kotlet schabowy – kotlet panierowany ze schabu (z kością lub bez) przypominający sznycel wiedeński

Historia polskich kotletów schabowych sięga XIX wieku. Przepis na schabowy występuje w książce Lucyny Ćwierczakiewiczowej pt. 365 obiadów za pięć złotych. Nie ma go natomiast w książce Wojciecha Wielądka pt. Kucharz doskonały z 1786 roku.

Bigos – tradycyjna dla kuchni polskie,litewskiej,białoruskiej.robione z kapusty i mięsa.

www.smaczny.pl

Ogórki kiszone, ogórki kwaszone – produkt spożywczy powszechnie znany w Europie centralnej i wschodniej. Powstaje z ogórków gruntowych złożonych w beczce lub słoju z dodatkiem łodyg i baldachów kopru, korzeni chrzanu, ząbków czosnku zalanych wodą z solą, które podlegają kiszeniu.Do kiszenia ogórków można dodać przyprawy: liście laurowe, ziarna gorczycy białej lub pieprzu czarnego. Niekiedy dodaje się do kiszenia ogórków liście wiśni, porzeczki czarnej, winorośli lub dębu. Ogórków kiszonych używa się jako zakąski do wielu potraw. Są produktem podawanym do obiadu jako dodatek do ziemniaków, jako składnik sałatek czy też kanapek. Czasem są stosowane jako zakąska do wódki i śledzia w oleju z cebulą. Są podstawowym składnikiem zupy ogórkowej.

www.smaczny.pl

Bozenarodzenie w Europie

W tym poście chciałam przedstawić jakie danie pojawiają się na świątecznych stołach w i Europie.

Francuzi preferują pasztety z gęsi lub kaczej wątroby. Na ich stołach pojawiają się również małże i wędzony łosoś. Oczywiście wigilijny obiad nie może odbyć się bez indyczego mięsa. Ku czci 12 apostołów i Jezusa, na francuskim stole pojawia się symboliczne 13 bochenków chleba.

W Wigilię Brytyjczycy jadają indyka z borówkami. Odbywa się to przy uroczystym obiedzie. Ponieważ w Wielkiej Brytanii Wigilia nie jest obchodzona zbyt hucznie, jest to jedyne ważniejsze danie.

 Portugalczycy w wigilię jadają wieprzowinę i frutti di mare (czyli owoce morza). Najważniejszym daniem na portugalskim stole jest dorsz.

W Danii najpopularniejszą potrawą jest pieczona kaczka i ris r l`amande (czyli ryż z owocami i przyprawami). W jednej porcji ris r l`amande schowany jest migdał .Zgodnie z tradycją szczęściarz, który go znajdzie dostanie dodatkowy prezent.

W Niemczech najchętniej spożywa się kiełbaski. Na niemieckich stołach gości również w dużych ilościach sałatka ziemniaczana. Jednym z powszechniejszych wigilijnych ciast jest bakaliowe ciasto stollen.

Do najczęściej spotykanych na hiszpańskich stołach potraw zaliczyć można: owoce morza, karczochy, zupę migdałową, ryby, indyka i pieczone jagnię. Szampan, marcepan i turronów (słodycze bożonarodzeniowe z miodu i migdałów) są nieodzownymi składnikami diety wigilijnej. Tradycyjnym ciastem jest keks, w którym zapieka się drobne niespodzianki, np. monety. Tradycja nakazuje, aby ten, kto na nie trafi, zrobił w następnym roku takie ciasto.

Tradycyjne potrawy we Włoszech to ryby, sałatki i owoce. Bożonarodzeniowe słodycze to głównie ciasteczka nadziewane figami i orzechami.

Kuchnia Śląska

Kuchnia śląska - dział sztuki kulinarnej wywodzącej się i charakterystycznej dla Górnego Śląska i Ślązaków.

Przez wieki kultura śląska mieszała się i czerpała z wpływów Słowian, Czech, Austrii i Niemiec. Spowodowało to powstanie oryginalnej kultury z własnymi gwarami, strojami ludowymi oraz kuchnią. Ze względu na wielonarodowościowy charakter tej krainy, tutejsza kuchnia jest niejednolita w swym charakterze. 

Na Górnym Śląsku spożywane są potrawy typowo śląskie (tu powstałe lub tylko tu spożywane) oraz potrawy popularne również w krajach sąsiadujących, często znane tu pod śląską nazwą: np. krepel (pączek) czy buchta (kluski na parze)Jak i też w kuchni polskiej np. ciapkapusta(panszkraut) podawana z karminadlami (kotlety mielone)

Popularnymi daniami kuchni śląskiej są;

Rolada – rodzaj potrawy mięsnej. Przygotowuje się ją przez zawinięcie farszu w kawałek mięsa. Tradycyjnie była to wołowina, ale można spotkać też rolady robione z użyciem innego mięsa. Składniki farszu różnią się w zależności od regionu, jednak najczęściej stosuje się boczek, kiełbasę, ogórek kiszony, cebulę oraz czerstwą skórkę chleba. Przyprawy to głównie papryka, pieprz i musztarda.

krupniok (kiszka, kaszok, śl. krupńok) – wyrób wędliniarski z kaszy i krwi oraz podrobów: wątroba, płuca, skórki wieprzowe, tłuszcz. Podstawowe przyprawy to: cebula, pieprz, majeranek.

Kaszankę w warunkach domowych wytwarza się głównie przy okazji świniobicia, kiedy jest dostępna świeża krew.

Wodzionka albo Brotzupa z niem. Brotsuppe (błędnie: wodzianka) – regionalna potrawa śląska. Dawniej stanowiła jedno z podstawowych dań śląskiej kuchni. Wodzionka występuje w wielu odmianach, ale w każdej podstawą są chleb i wrzątek.

Wodzionkę przyrządza się z czerstwego chleba, czosnku oraz tłuszczu zwierzęcego. Składniki, po rozdrobnieniu, zalewane są wrzątkiem, najczęściej bezpośrednio w naczyniu, z którego zupę się spożywa, a następnie całość jest doprawiana solą.

Kluski śląskie (kluski białe, biołe, guminowe, gumione,  gumiklyjzy) – rodzaj klusek ziemniaczanych przygotowanych z gotowanych ziemniaków i mąki, formowane w spłaszczone kulki z wgłębieniem, gotowane w osolonym wrzątku.

Szpajza − śląski deser przygotowywany z jajek kurzych.

Do ubitych białek dodaje się żółtka utarte z cukrem. Konsystencję utrzymuje żelatyna. Dodając różne składniki, np. sok z cytryny, kakao, galaretkę, otrzymuje się różne warstwy smakowe i kolorystyczne. Deser ozdabiany jest owocami lub kokosem

Typowymi daniami bożonarodzeniowymi na Śląsku są;

Moczka − śląska potrawa przyrządzana na Boże Narodzenie.

Przygotowywana jest ze specjalnego rodzaju piernika, migdałów, rodzynek, suszonych śliwek, suszonych moreli, gruszek, suszonych fig, orzechów laskowych i dużej ilości ciemnego piwa, w którym moczy się składniki. Zamiast piwa używano dawniej wywaru jarzynowego lub rosołu na łbach karpi.

Należy dodać, że w każdej części Śląska przepis na moczkę jest inny, głównie różni się on dodatkami ale podstawą moczki pozostaje piernik.

Makówki – potrawa wigilijna popularna na Śląsku[, w Wielkopolsce oraz Zagłębiu znana jako makiełki.

Podstawowe składniki to mak, chałka, mleko, masło, miód lub cukier, bakalie: rodzynki, migdały, orzechy, skórka pomarańczowa, czasem też wiórki kokosowe, rum, pomarańcze lub mandarynki.

W biedniejszych rodzinach makówki przygotowywano na wodzie a zamiast bakalii dodawano suszone owoc.